Tak to się zaczęło…
Na kanapie, bez planu i bez pomysłu. Tam narodził się mój blog. To była długa noc, pierwsze kroki na wordpress.com, pierwszych 5 wpisów, 5:00 nad ranem. Senność sklejała moje powieki, ale wena (jak to artystycznie brzmi!) mnie nie opuszczała.
Kiedy już poprawiłam wszystkie kropki i przecinki, a blog przyjął swój ostateczny szablon (w międzyczasie 100 razy go zmieniałam), ze spokojem ducha mogłam zmienić status na „public”, a potem już tylko pójść spać, bo świt mnie witał za oknem.
Wszystko przyszło samo – i nazwa, i claim, i pomysły na wpisy, i fanpage na Facebook’u. Samo oczywiście się nie zrobiło, ale samo, bez większych zmagań umysłowych, pojawiło się w mojej głowie.
Blog nie był planem ani celem, stał się pasją i źródłem satysfakcji. Owocuje nowymi kontaktami, a także poszerza horyzonty. Blog uczy. Im więcej piszę, tym więcej nieznanych lądów odkrywam, tym większą mam ciekawość i więcej obserwacji, które nie pozostają już tylko w mojej głowie, ale mogę się nimi z Wami podzielić.
Blog także inspiruje. Mnie prowadzenie bloga zainspirowało do kilku nowych działań / przedsięwzięć, efektami których mam nadzieję będę się mogła z Wami już wkrótce podzielić. A tymczasem…
… nadszedł czas przemeblowań na blogu
Po 11 miesiącach pracy zdecydowałam, że profil mojego bloga (co i tak już się powoli dzieje) będzie mocniej związany z psychologią projektu, szeroko rozumianymi kompetencjami miękkimi, inteligencją emocjonalną oraz metodami pracy zespołowej.
Będzie więcej metodyki i sporo informacji na temat kompetencji miękkich związanych z przywództwem i pracą w zespole. Będą praktyczne porady, narzędzia nadające się do zastosowania w pracy zespołowej, a także będzie więcej treści na temat efektywności w zarządzaniu. Będę Was również na bieżąco informować o ciekawych, branżowych wydarzeniach.
Podsumowując – to, co już się wydarzyło:
- Zniknęła kategoria „Quality Assurance”. Wpisy z niej przeniosłam do kategorii „Zarządzanie projektami”
- Na jej miejsce pojawiła się kategoria „Po godzinach”, ponieważ lubię i zdarza mi się popełniać wpisy, których nie potrafię zaklasyfikować do żadnej z kategorii, a są trochę z mojego prywatnego podwórka (co nie znaczy, że o project management nie zahaczają ;))
I nadszedł czas podziękowań :)
Jest taki zakres prac, których sama nie potrafiłabym wykonać. Tym cenniejsza staje się wówczas pomoc przyjaciół i specjalistów. W tym miejscu chcę tę pomoc bardzo docenić. Ogromne podziękowania należą się:
Ewelinie Wójcik – adminowi w spódnicy, czyli admince. Odpowiedzialna za całe zaplecze techniczne, czyli to czego nie widać, a dzięki czemu blog funkcjonuje i się rozwija. Repozytorium, git, środowisko QA, bitbucket i kilka innych pojęć, których nie rozumiem, ale cieszę się, że są i działają lub zapewniają sprawne działanie :) Adminka czuwa! Bardzo, ale to bardzo dziękuję!
Łukaszowi Bubemu Jabłońskiemu, który kupił moją pierwszą domenę, a właściwie dwie, z których do tej pory za żadną nie zapłaciłam, bo wciąż czekam na dane do przelewu. Za hosting w cenie „dla przyjaciół” i wszelkie serwerowe konfiguracje dla jakże wymagającego bloga – wielkie dzięki!
Kamilowi Lenikowi za wzór wizytówek i karty do poker planningu (choć nie widać ich na blogu, są stylistycznie z blogiem bardzo spójne).
Piotrowi Barczykowi za porady i wskazówki dotyczące pozycjonowania, czyli SEO for dummies ;) Ogromne dzięki!
Jest jeszcze grono osób, które – choć fizycznego wkładu w blog nie mają – wspierają mnie w tym działaniu. I nawet jeśli nie czytają, bo nie są w grupie docelowej, to wiem, że życzą mi i blogowi pełnego rozkwitu.
I jeszcze jedna, najliczniejsza i najważniejsza grupa – czytelników, a wśród nich Ci, którzy piszą budujące słowa, motywują, inspirują i spowodowali, że wtedy, kiedy zazwyczaj przestaje się chcieć, mi się zachciało jeszcze bardziej. Dziękuję! :)
